หลังจากจัดทำต้นแบบประเทศไทยที่ถูกโยงใยยึดเหนี่ยวด้วยหมุดและยางยืด
เพื่อถ่ายรูปสำหรับโปสเตอร์ที่จะต้องแสดงในนิทรรศการ
สัปดาห์ต่อมาเหตุการณ์ที่ไม่ได้คาดไว้ก็แสดงตัวออกมา ประหนึ่งกำลังจะย้ำเตือนว่า
ไม่มีสิ่งใดจีรังยั่งยืน ไม่ว่าสิ่งนั้นจะยึดเหนี่ยวโยงใยเหนียวแน่นเหนอะหนะอย่างไร
ผมจึงมีความคิดว่าจะต้องบันทึกงานนี้อีกครั้งเพื่อแสดงถึงความล่มสลายแห่งการคอร์รัปชั่น
ดังที่ปรากฏแก่สภาพของยางยืด ที่น่าจะรุ่งริ่งไปมากกว่านี้และมีอันเป็นไปในที่สุด
ที่กังวลก็คือขออย่าให้บ้านเมืองต้องขาดผึงรุ่งริ่งเหมือนงานข้าพเจ้าชิ้นนี้เลย
ไม่อย่างนั้น เป็ด-ไก่ อย่างเราจะหันหน้าไปทางไหนดี ช่วยบอกหน่อยนะ...
December 12, 2007
Post-Corruption
Posted by Tik Lawrachawee at Wednesday, December 12, 2007
Labels: Article, Design Activities, Dregs, Works
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
เป็ด-ไก่ อย่างเราก็"หันหน้าเข้าหากัน" ไง อ. :)
ป่านนั้นเป็ดไก่อย่างพวกเราคงจะได้หันหน้าขึ้นพาดเขียง โดนเชือดก่อนแล้วละมั้งคะ
I
love
"ศิลปะแห่งการคอร์รัปชั่น" (Art of Corruption).
Very
inspired.
Thank
u.
Post a Comment